Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Φυσικοί πόροι και αναδασώσεις

Διαβάζω στις εφημερίδες:


Σε τραγικά συμπεράσματα για την εξάντληση των φυσικών πόρων καταλήγει το βρετανικό New Economics Foundation (NEF), αξιοποιώντας την έρευνα μιας αμερικανικής ακαδημαϊκής ομάδας, του Global Footprint Network (GFN). Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του NEF, μετά την 9η Oκτωβρίου θα αρχίσουμε να καταναλώνουμε περισσότερους πόρους από αυτούς που πραγματικά μπορεί να μας δώσει η Γη. Μετά από αυτή την ημέρα η ανθρωπότητα θα αρχίσει να κατατρώει τον πλανήτη.

Διαβάζω επίσης πως στο Δάσος Πρεβέλη θα επιχειρηθεί φυσική αναδάσωση με την απαγόρευση κάθε δραστηριότητας σ’ αυτό και την εγκατάσταση συστήματος ψεκασμού νερού.

Και σκέπτομαι: Καλές και άγιες οι αναδασώσεις αλλά όλα αυτά τα ποτίσματα με τη συμμετοχή εκατοντάδων εθελοντών γίνονται με βάση τις ανάγκες των δέντρων; Ελέγχεται ο τρόπος ποτίσματος ή ο καθένας ποτίζει όπου και όσο θέλει; Είναι απαραίτητο να φυτεύονται τόσες χιλιάδες δέντρα ; Δεν θα μπορούσαν μερικές περιοχές να αναδασωθούν με τον τρόπο που γίνεται στην Πρεβέλη;

Η προσπάθεια αναδάσωσης είναι σπουδαία και αξίζουν συγχαρητήρια στους εμπνευστές , τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες. Απλώς θα ήθελα κάποιος να με διαβεβαιώσει πως και ο παράγων φυσικοί πόροι- νερό στην προκειμένη περίπτωση- λαμβάνονται σοβαρά υπόψη παράλληλα με τις ανάγκες αναδάσωσης.

Νένα Ρήγα

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Σκέψεις για τις δημοτικές εκλογές

Παρακολουθώ επί αρκετά χρόνια τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου της πόλης μας ως συνειδητός πολίτης αλλά και με την ιδιότητά μου ως προέδρου του Συλλόγου Προστασίας της Ρεματιάς.


Το δημοτικό συμβούλιο, σα να λέμε η τοπική βουλή , το απαύγασμα της δημοκρατίας, ο εκφραστής και ο υπερασπιστής των συμφερόντων των πολιτών και της πόλης, αυτό που θα έπρεπε να δίνει εντολές στην εκτελεστική εξουσία –τον Δήμαρχο, τους αντιδημάρχους [τοπικούς υπουργούς] και τους δημοτικούς υπαλλήλους- έχει υποβαθμισθεί σε απλό μεταφορέα των εντολών του εκάστοτε Δημάρχου, που ψηφίζονται κατά κανόνα μόνο από τη συμπολίτευση αφού προηγηθεί συζήτηση, η οποία δεν οδηγεί συνήθως πουθενά.

 Δεν άκουσα να πέφτουν στο τραπέζι ιδέες, πρωτότυπες, μελετημένες, εμπνευσμένες, που θα έδιναν λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα της πόλης από τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια και τους επικίνδυνους ποδηλατοδρόμους, στις αλόγιστες δαπάνες για έργα βιτρίνας [πχ 400.000 ευρώ για να φωτιστούν ήδη επαρκώς φωτιζόμενοι δρόμοι] μέχρι το χειμαζόμενο εμπορικό κέντρο και τις ανύπαρκτες υποδομές στις περιοχές που μπαίνουν στο σχέδιο και άλλα ών ουκ έστι αριθμός. Αλλά και στην περίπτωση, που κάποια εποικοδομητική πρόταση γίνει από την αντιπολίτευση ή τους πολίτες απορρίπτεται από την πλειοψηφία μετά βδελυγμίας πριν καν συζητηθεί.

Ν’ ακούγεται η αντιπολίτευση που αντιπροσωπεύει πάνω από το μισό των πολιτών, ν΄ ακούγονται οι φορείς και οι πολίτες, να ανοιχτούν οι δημοτικές αρχές στην κοινωνία , να μπει η φαντασία στην εξουσία Ένας Δήμος εμφάνισε πλεόνασμα μόνο και μόνο γιατί ανέθεσε στην αντιπολίτευση τον έλεγχο της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του.

Παράδειγμα αυτά που προτείνονται επί χρόνια από τον Σύλλογό μας, που έχει αναγορευτεί ως ο υπ΄αριθμ ένα εχθρός τους Δήμου και του εκσυγχρονιστικού του προγράμματος. Να ανοιχτεί λέμε ένα μονοπάτι /πεζόδρομος/ποδηλατοδρόμος κυκλικά στο Ρέμα να έρθουν οι ποδηλάτες, οι περιπατητές, οι γονείς, τα παιδάκια. Να γίνει ελκυστικό πάρκο το τμήμα της Γυφτοπούλου εκεί όπου ήταν οι αφετηρίες των λεωφορείων. Γιατί να μην μπει και ένα ηλεκτρικό τραινάκι –με τη μέθοδο ίσως της αυτοχρηματοδότησης και τη συμμετοχή του εμπορικού συλλόγου- στη νησίδα της Παπανικολή και παλινδρομικά κινούμενα λεωφορειάκια [shuttle busses] από και προς τους σταθμούς του μετρό και τότε να δείτε πώς – με την κατάλληλη διαφήμιση- θα γίνουμε πόλος έλξης και θ’ αποκολλήσουμε τους καταναλωτές από το κλιματιζόμενο, ανθυγιεινό, τυποποιημένο περιβάλλον των διαφόρων Μall.

Έχετε αναρωτηθεί γιατί στην κεντρική αναμορφωμένη πλατεία μας δεν υπάρχει ζωή; Γιατί ακολουθήθηκε η πεπατημένη. Λίγα παγκάκια – το ένα στριμωγμένο ανάμεσα στα καθίσματα μπυραρίας - ελάχιστα δέντρα, πολλά τραπεζοκαθίσματα που κάθε βράδυ ξεχειλώνουν καταλαμβάνοντας όλο και περισσότερο χώρο ανάλογα με τη ζήτηση!!! Άλλες πλατείες είναι γεμάτες παιδιά που τρέχουν, παίζουν, κάνουν ποδήλατο [πχ Πλατεία Ελευθερίας στα Βριλήσσια] και οι γονείς, καθισμένοι στα παγκάκια με σουβλάκι και αναψυκτικό και τις σακούλες με τα ψώνια, τα καμαρώνουν. Σε μας για να καθίσουν με τα παιδιά τους σε μια πολυθρόνα, πρέπει να ξοδέψουν από 20 ευρώ και πάνω. Γιατί να έρθουν και με τι θα ψωνίσουν; .

Αυτά τα λέω ελπίζοντας πως κάποιος θα με ακούσει και θα βγάλει το Δήμο μας από την αδράνεια, την κακοδιαχείριση, τις κομματικές εξαρτίσεις, τη ρουσφετολογία, την ατολμία. Αν τώρα δεν αλλάξει κάτι, δε θ’ αλλάξει ποτέ.

Διάβασα μια ενδιαφέρουσα πρόταση:

«Γιατί δε βάζει κάποιος στις δημοτικές εκλογές ψηφοδέλτιο με όσους καλούς και ανιδιοτελείς υπάρχουν γύρω και να πει καθαρά ο αρχηγός στους προεκλογικούς λόγους. Βγάλτε μας και θα προσλάβουμε με μισθό επαγγελματία διαχειριστή- - έναν πεπειραμένο αυτοδιοικητικό πχ, που ξέρει τα τερτίπια - και θα τον βάλουμε να δουλέψει κάτω από την αυστηρή μας επιτήρηση».

Θα πετύχει; Γιατί όχι; Στο τέλος- τέλος τι είχαμε τι χάσαμε. Έτσι κι αλλιώς το ανακάτεμα της κουτάλας με τα ίδια πρόσωπα και κυρίως τις ίδιες αντιλήψεις τι μπορεί να προσφέρει; Μήπως ήρθε καιρός να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο;

Νένα Ρήγα

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Τα δέντρα που λαχτάριζες ώσπου να τα περάσεις τώρα θα τα θαυμάσεις διαβάτη αποσπερνέ

Παραφράζοντας το ποίημα του Μαλακάση σάς προσκαλούμε να δείτε πώς θα έπρεπε να είναι φροντισμένα τα δέντρα στη Ρεματιά για λόγους καλαισθησίας αλλά και  -κυρίως-  συντήρησης του πρασίνου και πυροπροστασίας.
Στο χώρο πίσω από το κατάστημα Βάρδα στην Λ Πεντέλης 91 στο Χαλάνδρι  υπήρχαν ξερά δέντρα σε επαφή με το κτίριο και άλλα στο χώρο της Ρεματιάς

Για την απομάκρυνση των πρώτων χρειάστηκαν προσπάθειες πάνω από τριών ετών. Για τα υπόλοιπα η απάντηση του Δήμου είναι  "δεν έχουμε χρήματα, δεν έχουμε προσωπικό για να κλαδέψουμε τα ξερά πεύκα, να φυτέψουμε και να ποτίσουμε τα πρανή που καταρέουν, να αποκαστήσουμε και να εμπλουτίσουμε το πράσινο στη Ρεματιά¨"
Υπάρχουν  όμως για άλλες, άχρηστες επενδύσεις. Για φυτά της μιας βδομάδας στην πλατεία ή των λίγων μηνών στους ποδηλατόδρομους, για γλαστροδιαφημίσεις, για ηλεκτροφωτισμό ήδη καλοφωτισμένων δρόμων, για τόνους πέτρας στα πρανή, για το πότισμα με τόνους νερού του άχρηστου γκαζόν στο σκεπαστό της Αττικής Οδού κλπ κλπ
Ο Σύλλογός μας, αν και δεν χρηματοδοτείται από πουθενά, με μοναδικό πόρο τις εισφορές των μελών του και την εθελοντική εργασία κυρίως του λάτρη της ρεματιάς Γιώργου Κυριακίδη και άλλων, λίγων παθιασμένων μελών μας, βρήκε τα χρήματα και τον τρόπο να το κάνει.
ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ




<><><><>
<>
<><><><>
πριν παρέμβουμε
Μετά την παρέμβασή μος