Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Συνεστίαση του Συλλόγου για τα 20 χρόνια από την ίδρυσή του

 Την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου συγκεντρωθήκαμε για να γιορτάσουμε τα 20 χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου μας, Τη γιορτή τίμησαν ο κ  Δήμαρχος Χαλανδρίου κ Γ Ζαφειρόπουλος, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ Γ Κουράσης, ο αντιδήμαρχος κ Μ Αδριανάκης, οι επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων και κκ Σ Ανδρεόπουλος,  Λούλα Καρατζά και Νίκος Πανταζής, οι δημοτικοί  σύμβουλο κ Π Βάσσιος, και Κ.Γκότση  οι κκ Σ,. Ρούσσος και Γ. Λιερός  από τη δημοτική παράταξη Αντισταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου και πάνω από 150 μέλη και φίλοι  του συλλόγου μας . Η εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία  και μεσα σε μια ζεστη και φιλική ατμόσφαιρα μάς δόθηκε η  ευκαιρία να εκφράσουμε για μια ακόμη φόρά την αγάπη και το ενδιαφέρον μας για τη ρεματιά και το περιβάλλον.
Η πρόεδρος του συλλόγου αναφέθηκε στην ιστορία της ίδρυσης του ως έξής: 

Αγαπητοί φίλοι και μέλη του Συλλόγου μας


Σας καλωσορίζουμε και σας ευχαριστούμε που μας τιμήσατε με την παρουσία σας .
Όσο και αν φαίνεται απίστευτο ο Σύλλογός μας κλείνει φέτος 20 χρόνια δυναμικής  παρουσίας στο Χαλάνδρι και την ευρύτερη παραρεμάτια περιοχή. Και πιστεύω πως είναι σήμερα μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε πώς ξεκίνησε. Με ποια αφορμή και για ποια αιτία.Στην αίθουσα αυτή βρίσκονται μερικοί από τους πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής. Η Άννα Κονετά, η πρώτη και μακροβιότερη πρόεδρος του Συλλόγου και η Ειρήνη Κατσιμπόκη για χρόνια ταμίας και γενική γραμματέας.
Η κ Κατσιμπόκη θυμάται. «Το 1977 ανατέθηκε από τον Δήμο Χαλανδρίου σε ομάδα μελετητών με επικεφαλής τον αρχιτέκτονα πολεοδόμο Δ Σταματιάδη η σύνταξη μελέτης για την διαμόρφωση, προστασία και ανάδειξη της Ρεματιάς Χαλανδρίου με τις ανάλογες κατευθύνσεις. Η μελέτη που εμφανίστηκε μετά από μια 10ετία περιελάμβανε μεταξύ άλλων την κατασκευή μέσα στη Ρεματιά κολυμβητηρίου, εκθεσιακού κέντρου, συγκροτήματος αναψυχής 3000 τμ, θερινό κινηματογράφο, νέο μεγάλο θέατρο με τσιμεντένιες κερκίδες, φουαγιέ 500 τμ και κάλυψη με θόλο για χειμερινή λειτουργία, δίκτυο πεζοδρόμων, χώρους στάθμευσης Ι.Χ ακόμη στα "φρύδια" της ρεματιάς, μέχρι και εναέριο τελεφερίκ ή μάλλον τελεσιέζ και στάβλο για πόνυ. Και στο ακίνητο Πραπόπουλου την κατασκευή τετραώροφου πολιτιστικού κέντρου 5400 τμ και υπόγειου τετραώροφου γκαράζ 3000 τμ »
Ο κ Κοντολέφας από τα ιδρυτικά και πλέον δραστήρια μέχρι σήμερα μέλη του συλλόγου μας αναπολεί «Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1988 πληροφορήθηκα πως στο αμφιθέατρο του ιδρύματος Χατζηκώνστα θα γινόταν από το Δήμο Χαλανδρίου  παρουσίαση σχεδίου « Διαμόρφωση, προστασία και ανάδειξη της Ρεματιάς» Πήγαινε να ακούσεις μου λέει η γυναίκα μου. Φοβάμαι πως θα κόψουνε τα δέντρα. Ήταν μια εντυπωσιακή παρουσίαση με σλάιντς κυρίως από μια Ρεματιά στο Λουξεμβούργο όπου πράγματι υπήρχαν ορισμένες εγκαταστάσεις. Με τη διαφορά ότι εκείνη ήταν τεράστια με λόφους καταπράσινους τριγύρω της ενώ η δική μας μικρή και ολόγυρα της η τσιμεντένια πόλη. Για ένα χρόνο περίπου έγραφα γράμματα στις εφημερίδες και αναφορές στο Δήμο μέχρι που πληροφορήθηκα την ύπαρξη μιας περισσότερο μαζικής κίνησης από νέα παιδιά που διατηρούσαν ένα τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, την Κοκκινοσκουφίτσα, εξέδιδαν ένα περιοδικό την Ακροβασία και είχαν ένα φορέα την Πρωτοβουλία Πολιτών Χαλανδρίου. Οι νέοι αυτοί , τα παιδιά όπως τα λέγαμε' επιστήμονες και φοιτητές είχαν πάρει πολύ ζεστά το θέμα της Ρεματιάς.  Συστήσαμε μια μη κερδοσκοπική εταιρεία λόγω του επείγοντος μέχρι να οργανωθούμε ως Σύλλογος προκειμένου να προλάβουμε τις προθεσμίες για τις προσφυγές.Μοιράζαμε φυλλάδια [ τα παιδιά είχαν εκδώσει ένα δισέλιδο ενημερωτικό κείμενο με τον τίτλο ¨όχι στην καταστροφή της Ρεματιάς»] και παράλληλα γινόταν ενημέρωση μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού Κοκκινοσκουφίτσα και του περιοδικού Ακροβασία. Μοιράζαμε προκηρύξεις στη Λαϊκή τις Τρίτες, τις κολλάγαμε στα παρ-μπριζ των αυτοκινήτων, διαμαρτυρόμασταν στο ΣΧΟΠ , στο Δήμο και τη Νομαρχία. Σε 10 ημέρες συγκεντρώθηκαν 3000 υπογραφές διαμαρτυρίας κατά της αποδοχής από τον Νομάρχη της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου με ορισμένες περικοπές λόγω των αντιδράσεων.»
Η πρώτη φάση λοιπόν του αγώνα για τη διάσωση της Ρεματιάς έληξε με την ακύρωση της απόφασης του Νομάρχη μετά από προσφυγή μας το 1990 και την αποδοχή σχετικής προσφυγής μας στο ΣτΕ που κατέθεσε ο καθηγητής Γεώργιος Παπαδημητρίου. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε ο Σύλλογός μας και άρχισε η δεύτερη φάση της προσπάθειας να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιες αρχές για την ανάγκη να διατηρήσει η Ρεματιά το φυσικό της χαρακτήρα. Τελικά το ΥΠΕΧΩΔΕ ανέθεσε σε ειδική επιτροπή υπό την προεδρία του Δρ Μηχανικού κ Θεοφάνη Λώλη να μελετήσει την υπάρχουσα κατάσταση και να προτείνει τα αναγκαία μέτρα για το «Χαρακτηρισμό του χειμαρρικού ρέματος Πεντέλης-Χαλανδρίου ως προστατευόμενου τοπίου , τον καθορισμό των ορίων και ζωνών προστασίας του και την επιβολή όρων, απαγορεύσεων και περιορισμών εντός αυτών» και εκδόθηκε το σχετικό Π.Δ/γμα
Η τρίτη φάση της προσπάθειας θα τελειώσει όταν πολιτεία και πολίτες κατανοήσουμε ότι περισσότερο τσιμέντο, μεγαλύτερο οικόπεδο και θέσεις πάρκιγκ σε βάρος του πράσινου δεν αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο αναβάθμισης ούτε της ποιότητας της ζωής μας αλλά ούτε και της περιουσίας μας και ότι η καλύτερη προστασία και ανάδειξη της Ρεματιάς επιτυγχάνεται απλώς με την οριοθέτηση, τη συντήρηση και την έγκαιρη προστασία της από φυσικές καταστροφές και παράνομες ενέργειες χωρίς παρεμβάσεις που αλλοιώνουν το χαρακτήρα της
Σας ευχαριστούμε για την μέχρι σήμερα υποστήριξή σας και περιμένουμε περισσότερη ενεργή συμμετοχή ώστε να παραδώσουμε τη Ρεματιά κατά το δυνατόν ανέγγιχτη στις γενιές που έρχονται

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Εικόνες από τη Ρεματιά


Εικόνες από τη Ρεματιά στο Χαλάνδρι Από τη μια μεριά  ειδυλιακές και από την  άλλη σαν από σεληνιακό τοπίο. Από τον Οκτ. του 2008 ζητούσαμε  από τους αρμόδιους να παρέμβουν. Η ζημιές γίνονταν όλο και μεγαλύτερες και φυσικά η αποκατάσταση δυσκολότερη και ίσως πλέον δαπανηρή. Τώρα μας υπασχέθηκαν πως θα γίνει. Θα δούμε και θα σας ενημερώσουμε
 


Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

συνέντευξη της Νένας Ρήγα στον Σταύρο Μηλιώνη εκδότη της μηνιαίας ενημερωτικής έκδοσης Κύτταρο [ Ιαν 2010]

Ερωτ.Κυρία Ρήγα είστε Πρόεδρος ενός Συλλόγου που έχει ως στόχο την προστασία της Ρεματιάς Πεντέλης - Χαλανδρίου. Προστασία από ποιόν΄¨ Και γιατι΄’



Απ. Στη χώρα μας οι ελεύθεροι χώροι ανάμεσα στους οποίους και η Ρεματιά Πεντέλης-Χαλανδρίου βρίσκονται υπό διωγμό. Η Πολιτεία στις περισσότερες περιπτώσεις είτε τους εγκαταλείπει . είτε προσπαθεί να τους αξιοποιήσει με στρεβλό τρόπο. Από την άλλη πλευρά ένα τμήμα της κοινωνίας –μικρό ευτυχώς- θεωρεί ότι η βελτίωση της ποιότητας της ζωής του περνάει μέσα από την τσιμεντοποίηση και όχι μέσα από τη διατήρηση και την αύξηση των ελάχιστων χώρων πρασίνου που μας έχουν απομείνει. Μένει λοιπόν σε εμάς τους ενεργούς πολίτες να τους προστατεύσουμε μέσω της συλλογικής δράσης και αντίδρασης. Και αυτό κάνει ο Σύλλογός μας.





Ερωτ.Πότε ξεκίνησε τις δραστηριότητες του, ο σύλλογος;



Απ Ο Σύλλογός μας ξεκίνησε το 1990 όταν η τότε δημοτική αρχή προσπάθησε να μετατρέψει τη Ρεματιά στο Χαλάνδρι σε ένα είδος disneyland .με πλήθος δραστηριοτήτων ασύμβατων προς την φύση της ως φυσικού σχηματισμού και τοπίου Αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων μας ήταν η ματαίωση των σχεδίων αυτών και η ίδρυση του Συλλόγου μας



.Ερωτ Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή όλα αυτά τα χρόνια;



Απ Η έκδοση του Π/Δ/τος [ΦΕΚ 659/Δ/1995 ] με το οποίο χαρακτηρίζεται η Ρεματιά Πεντέλης-Χαλανδρίου ως προστατευόμενος φυσικός σχηματισμός και τοπίο με τη σύμφωνη γνώμη όλων των τότε παραρεμάτιων δημοτικών συμβουλίων ήταν από τις ευτυχέστερες στιγμές μας Η αγνόησή του δε και οι προσπάθειες καταστρατήγησής από τους ίδιους από την πρώτη ημέρα εφαρμογής του, ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευσή μας και προάγγελος άλλων παρόμοιων ενεργειών στο μέλλον. Μεταξύ αυτών όμως υπήρχαν επιτυχίες όπως η απομάκρυνση αρκετών παράνομων δραστηριοτήτων στη Ρεματιά και η ματαίωση εγκατάστασης νέων, η βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών στον τομέα της πυροπροστασίας και των καθαρισμών και η απόδοση σε κοινή χρήση ελάχιστων δυστυχώς καταπατημένων τμημάτων του. Και αποτυχίες που συνδέονται με την άρνηση της πολιτείας να εφαρμόσει το διάταγμα τις πολεοδομικές διατάξεις καθώς και δικαστικές αποφάσεις ακόμη και του ΣτΕ θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή του Ρέματος.



.Ερωτ Οι κατά καιρούς Δημοτικές αρχές στήριξαν την προσπάθεια σας;



Απ Σε γενικές γραμμές υπάρχει μια αντιπαλότητα που πηγάζει από την διαφορετική οπτική γωνία που βλέπουμε τα πράγματα,. Όπως προανέφερα για τις δημοτικές αρχές αξιοποίηση σημαίνει έργα [ πχ η ανέγερση θεάτρου 1000 θέσεων, η εγκατάσταση από παρατηρητηρίων μέχρι φωτοβολταϊκών συστημάτων και καμερών παρακολούθησης, η κάλυψη των πρανών με τόνους πέτρας αντί για φυτεύσεις, ] ενώ για εμάς η διατήρηση του φυσικού χαρακτήρα του Ρέματος όπως άλλωστε προβλέπεται και από το Π.Δ/γμα για την προστασία του. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και θέματα στα οποία συμφωνούμε και εισακουόμαστε όπως αυτά που ανέφερα παραπάνω





.Ερωτ.Ποια είναι η τάση στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση των ρεμάτων; Τα σκεπάζουν;

Απ Αρχικά θα πω για το δικό μας Ρέμα. Αυτό ξεκινάει από την Πεντέλη διασχίζει έξι Δήμους [Πεντέλης, Νέας Πεντέλης, Αμαρουσίου, Βριλησσίων, Μελισσίων και Χαλανδρίου όπου καταλήγει σε κλειστό αγωγό Το υπόλοιπο τμήμα του με εξαίρεση ένα μικρό κομμάτι στη Φιλοθέη [Ποδονίφτης] έχει σκεπαστεί. Έχει μεγάλη οικολογική αξία επηρεάζοντας άμεσα το μικροκλίμα της περιοχής. Καταλαβαίνουμε λοιπόν τι όφελος θα υπήρχε για την Αττική αν είχε διατηρηθεί σε όλο του το μήκος. Δυστυχώς στη χώρα μας κυριάρχησε η αντίληψη πως οι δρόμοι και τα οικόπεδα συμβάλουν περισσότερο στην ποιότητα της ζωής μας από τα ποτάμια και τα ρέματα . Έτσι εξαφανίστηκε ο Ιλισός, έτσι κινδυνεύει με εξαφάνιση ο Κηφισός, έτσι χάθηκαν τόσες οάσεις με αποτέλεσμα να έχουμε τη μικρότερη αναλογία πρασίνου από όλες σχεδόν τις πόλεις του δυτικού κόσμου. Στην υπόλοιπη Ευρώπη όχι μόνο δεν τα σκεπάζουν αλλά και ορισμένα που τα είχαν σκεπάσει παλαιότερα τα αποκαλύπτουν αναγνωρίζοντας την μεγάλη οικολογική τους αξία

Ερωτ.Έχετε συνεργασία με άλλους αντίστοιχους φορείς;

Απ Είμαστε μέλος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και συνεργαζόμαστε στενά με το Σύνδεσμο για την Προστασία και Ανάπλαση του Πεντελικού Όρους [ΣΠΑΠ]



Ερωτ. Ποια είναι η συμβουλή σας , σε όλους όσους έχουν την τύχη να έχουν ένα ρέμα κοντά τους;

Απ Η κερδοσκοπία στη γη συνετέλεσε στην εξαφάνιση των Ρεμάτων στις πόλεις. Ως αποτέλεσμα της έντονης αστικοποίησης μικρό μέρος από τα 700 ποτάμια και ρέματα που υπήρχαν κάποτε στην Αττική μπορούν να εντοπισθούν . Τα ελάχιστα εναπομείναντα πρέπει να φυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού για την τεράστια οικολογική και αισθητική αξία τους, σε μια πόλη που ασφυκτιά και πνίγεται από τους ρύπους, την έλλειψη ελεύθερων χώρων πρασίνου, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής

Ερωτ.Αν επιχειρήσουν να τα σκεπάσουν πώς τους προτείνετε να αντιδράσουν;



Απ Κατ΄ αρχήν πρέπει η τοπική κοινωνία να πεισθεί πως το μεγαλύτερο οικόπεδο και ο φαρδύτερος δρόμος σε βάρος του ρέματος και του παραρεμάτιου χώρου που μπαζώνεται και εξαφανίζεται δεν αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο ούτε της αναβάθμισης της ποιότητας της ζωής τους αλλά ούτε και της περιουσίας τους. Όταν αυτό γίνει κατανοητό τότε η συλλογική αντίδραση είναι η μόνη που μάς έχει απομείνει και όταν είναι συνεχής και δυναμική είναι σίγουρο πως θα φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.