Εντυπώσεις από το τριήμερο στη Ρεματιά:
23-25 Ιουνίου 2015.
"Ανταποκρίσεις" και απο τις δύο όχθες για τη συνάντηση με τους ανθρώπους, τη φύση, τα ανθρωπινα και τα απάνθρωπα. Είδαμε την ανιδιοτελή προσφορά στο πρόσωπο ανθρώπων δημιουργικών. Χαρήκαμε στις παδικές φατσούλες τη χαρά, το σκέρτσο, τη σκανταλιά, αλλά και τη δίψα για γνώση και για επαφή ειδικά με το νερό.
Ευτυχία η συνάντηση με τους γονείς των παιδιών, ανθρώπους με αναζητήσεις και αγάπη για το περιβάλλον. Ωραίες εκπλήξεις μας επεφύλαξε η συζήτηση με τους πιο συχνούς περιπατητές του σημείου, τους κυνόφιλους και με τα σκυλιά τους. Επιτέλους γνωριστήκαμε!
Και τώρα να τα λέμε, γιατί τα ιδια αγαπάμε. Επιβεβαίωσαμε την αντικοινωνική επιμονή των λίγων να βρωμίζουν τον χώρο με τα υπολειμματα της πρόσκαιρης καλοπέρασής τους. Όμως να που ειδαμε με τα ματια μας και ακούσαμε με τ' αυτιά μας λογικούς και ευαίσθητους ανθρώπους που χαιρόμαστε να τους έχουμε στην πόλη μας, στη ρεματιά μας, στην καρδιά μας.
23-25 Ιουνίου 2015.
"Ανταποκρίσεις" και απο τις δύο όχθες για τη συνάντηση με τους ανθρώπους, τη φύση, τα ανθρωπινα και τα απάνθρωπα. Είδαμε την ανιδιοτελή προσφορά στο πρόσωπο ανθρώπων δημιουργικών. Χαρήκαμε στις παδικές φατσούλες τη χαρά, το σκέρτσο, τη σκανταλιά, αλλά και τη δίψα για γνώση και για επαφή ειδικά με το νερό.
Ευτυχία η συνάντηση με τους γονείς των παιδιών, ανθρώπους με αναζητήσεις και αγάπη για το περιβάλλον. Ωραίες εκπλήξεις μας επεφύλαξε η συζήτηση με τους πιο συχνούς περιπατητές του σημείου, τους κυνόφιλους και με τα σκυλιά τους. Επιτέλους γνωριστήκαμε!
Και τώρα να τα λέμε, γιατί τα ιδια αγαπάμε. Επιβεβαίωσαμε την αντικοινωνική επιμονή των λίγων να βρωμίζουν τον χώρο με τα υπολειμματα της πρόσκαιρης καλοπέρασής τους. Όμως να που ειδαμε με τα ματια μας και ακούσαμε με τ' αυτιά μας λογικούς και ευαίσθητους ανθρώπους που χαιρόμαστε να τους έχουμε στην πόλη μας, στη ρεματιά μας, στην καρδιά μας.
Γεια σας από Κύπρο.Μπαζωμένα ρέματα έχουμε μπόλικα και εδώ.Μέσα στην Λευκωσία κάποια υπογειοποιήθηκαν δυστυχώς λόγω της ανάπτυξης.Ευτυχώς σε χωριό που έχει βουνα και δαση αλλα δυστυχως ποταμια με ελαχιστο νερο καθε χρονο εκτος και αν βρεξει.Καποιες φορες προσπαθησα να καθαρισω απο μπαζα ποταμια αλλα ειναι αδυνατο .Το χωριο μου καποτε ηταν παραδεισος αλλα φαινεται οτι ο κοσμος ξερει μονο να χαιρεται και οχι να προστατευει αυτο που εχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείτε και εκει να κάνετε ένα σύλλογο προστασίας. Σιγά-σιγά θα μάθουν και θα αρέσει να προστατεύουν αυτό που έχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή